فرش‌های دستباف یکی از هنرهای دیرینه شهرستان آران و بیدگل محسوب می‌شوند.

یکی از بهترین صنایع دستی شهرستان آران و بیدگل سرمه دوزی است.

این هنر اصیل ایرانی نوعی دوخت با نخ سرمه است که با استفاده از میله‌های فلزی انجام می‌گیرد.

قدمت اصلی سرمه دوزی به 2500 سال پیش می‌رسد و ریشه اصیل آن به استان اصفهان و شهرهای آران و بیدگل و کاشان برمی‌گردد.

از نظر ساختاری سرمه دوزی به پارچه‌های ترمه ایرانی شباهت دارد اما با این حال تفاوت‌هایی نیز در بین آن‌ها وجود دارد که قابل مشاهده است. نقوش به کار رفته در سرمه دوزی از انواع نقش‌های حیوانی، انواع پرندگان، انواع گل‌ها، کلمات، نقوش دیوانی و … است.

خراطی  یکی دیگر از صنایع دستی معروف شهرستان آران و بیدگل است.

خراطی، هنر تراشیدن چوب و ساختن اشیایی مانند گهواره، صندلی، نرده، ظروف تزئینی و … است.

منبت کاری یا کنده‌کاری روی چوب یکی از ظریف‌ترین صنایع دستی است که در آن نقش‌ها به صورت برجسته و زیبا بر روی چوب اجرا می‌شود.

گیوه و پاپوش‌های سنتی یکی از مشهورترین مصنوعات دستی شهرستان آران و بیدگل محسوب می‌شود که دارای قدمتی طولانی است.

این پاپوش بسیار سبک و بادوام بوده و به صورت کاملا دستی و با استفاده از نخ قالی یا نخ ابریشم توسط هنرمندان این منطقه ساخته می‌شوند.

شَعربافی یکی از هنرهای زیبا و چشم نواز شهرستان آران و بیدگل است.

شَعر نوعی پارچه است که با ابریشم، پشم و … و توسط دستگاه‌های بافندگی به زیبایی بافته می‌شود.

صنعت سفالگری یکی از قدیمی‌ترین صنایع و منسوجات دستی بشر است که در شهرستان آران و بیدگل رونق فروانی دارد.

زری بافی یکی از نفیس‌ترین مصنوعات دستی ایران است که از دیرباز رواج داشته و هم‌اکنون می‌توان نمونه‌هایی از محصولات آن را در بیشتر شهرها ازجمله شهر آران و بیدگل مشاهده کرد.

این هنر زیبا دارای سابقه طولانی است و در گذشته برای بافت آن از نخ‌های طلا و نقره استفاده می‌کردند؛ اما امروزه محصولاتی از این هنر تولید می‌شوند که تار و پود آن‌ها از نخ گلابتون و نخ‌های رنگی ابریشمی بافته شده‌اند. دست بافته‌های زری بافی، بدون گره، بدون پرز و یک رو هستند.

نان عباسعلی یکی از نان‌های محلی و ازجمله سوغاتی‌های خوشمزه شهرستان آران و بیدگل است.

این نان که با نام، نان شیرین یا نان شیری نیز شناخته می‌شود از ترکیب آرد، شکر، شیر و زعفران درست می‌شود؛ اما علت اینکه به آن نان عباسعلی میگویند به این دلیل است که همزمان با آغاز ماه محرم اهالی منطقه این نان را پخته و به عنوان نذری در بین عزاداران پخش می‌کنند به همین دلیل به احترام حضرت ابوالفضل (ع) و حضرت علی (ع) نام آن را عباسعلی گذاشته‌اند.