آرامگاه محمد بن علی بن ملک داد تبریزی ملقب به شمس‌الدین یا شمس تبریزی، از صوفیان ایرانی مسلمان مشهور سده هفتم هجری در شهرستان خوی,محله امامزاده واقع شده است.
در کنار مدفن، برجی از شاخ‌های قوچ به بلندی تقریبی 14 تا 15 متر قرار گرفته که به مناره شمس تبریزی معروف است و به سده 6 هجری قمری تعلق دارد. آرامگاه شمس در فاصله 10 متری از مناره واقع شده است.
مناره شمس تبریزی در تاریخ 14 بهمن 1352 با شماره ثبت 966 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
دروازه سنگی خوی (قالا قاپیسی),تنها دروازه باقی مانده از تاریخ کهن ایران و تنها دروازه به جا مانده از حصار شهر خوی,بخشی از حصاری تاریخی در جنوب شرقی شهر است که برای حفاظت از تهاجم دشمن و کنترل عبور و مرور ساخته شده بود.
در جلوی دروازه سنگی, خندقی به عمق 10 متر و عرض 30 متر وجود داشت که یک پل معلق روی آن قرار می‌گرفت. هنگام خطر و حمله بیگانگان، این پل به بالا کشیده می‌شد تا دشمن نتواند از حصار بگذرد و وارد شهر شود. کاروان‌ها و بازرگانان و مردم عادی نیز از طریق همین دروازه به داخل شهر رفت‌وآمد می‌کردند. در طول شب دروازه بسته بود و اگر کسی پیش از غروب آفتاب خود را به شهر نمی‌رساند، باید شب را تا صبح در پشت دروازه می‌گذراند.
دروازه سنگی, با شماره 808 در فهرست آثار ملی کشور قرار دارد.
پل قطور بزرگ‌ترین پل هوایی ریلی خاورمیانه, در شهر قطور از توابع شهرستان خوی قرار دارد. این پل در دره مصفا و بر روی رودخانه قطور واقع شده و راه‌آهن ترانزیتی ایران به ترکیه از روی آن می‌گذرد.
طول پل حدود 448 متر و ارتفاع آن از سطح رودخانه 118.28 متر است. این پل 10 پایه بتنی مسلح دارد که 6 عدد از پایه‌ها به‌طرف شهرستانخوی و چهار عدد از پایه‌های آن به‌سمت شهرستان رازی است. پل در مجموع دارای 8 دهنه است.
پل قطور را از انواع پل‌های زیرقوسی می‌دانند که تا مدت‌ها بزرگ‌ترین دهانه قوسی را در بین پل‌های ایران داشت.
این پل فلزی در گذشته به رنگ قرمز بود و در زمان جنگ ایران و عراق جهت استتار از حمله هوایی عراق، به رنگ خاکی رنگ‌آمیزی شد.
پل قطور با شماره 31407 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حمام قره ضیاالدین متعلق به دوره قاجار,با 540 متر مربع مساحت, در محله بیگ جوان در غرب شهر قره ضیاالدین و در سمت ساحل غربی رودخانه آق چای واقع شده است.
حمام در تاریخ 24 تیر 1382 با شماره ثبت 9171 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کلیسای سورپ سرکیس در سمت شمال غربی شهرستان خوی، واقع شده است.
اثر در تاریخ 1 فروردین 1347، با شماره ثبت 822 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
کلیسای مهلذان (کلیسای صلیب مقدس,کلیسای سورپ خاچ) در روستای مهلذان، در 8 کیلومتری شمال شهرستان خوی واقع شده است.
اثر در تاریخ 2 شهریور 1378، با شماره ثبت 2389 به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.
آبشار بدلان(آبشار قزل چیر) با ارتفاع بیش از 50 متر,در 21 کیلومتری شهرستان خوی، در نزدیکی روستای بدلان واقع شده است.
جهنم دره در فاصله کمی از شهرستان خوی و در نزدیکی روستای قریس واقع شده است.
طول دره 13 کیلومتر و عمق آن بین 1700 تا 2800 متر متغیر است. در کف این دره همواره رودی جریان دارد.
با شیب تند 70 درجه‌ای دره، تنها گروه‌های کوهنوردی خاص با تجهیزات کامل می‌توانند به اعماق آن بروند.
در این منطقه حیواناتی مانند خرس، قوچ، آهو، گراز، کفتار، شاهین، عقاب و … دیده می‌شود.
موزه خوی با وسعت 256 متر مربع، در سال 1348 در شهرستان خوی احداث شد.
موزه خوی با مجموعه‌ای بالغ بر بیش از دو هزار قطعه، یکی از 10 موزه غنی کشور به شمار می‌رود.
در این موزه می‌توان اشیای مربوط به سه دوره پیش از تاریخ، دوره تاریخی و دوره اسلامی را مشاهده کرد که از جمله مهم‌ترین آن‌ها گل مهرهای دوره ساسانی و سکه‌های دوره اشکانی و ساسانی هستند.
پل خاتون متعلق به اوایل قرن 12 هجری قمری, بر روی رودخانه‌ای در فاصله 2 کیلومتری از شهرستان خوی واقع شده است.
منطقه شکار ممنوع زرآباد با 90 هزار هکتار مساحت, در شهرستان خوی واقع شده است.
این منطقه به‌صورت پلی قشلاقی است که منطقه حفاظت شده مراکان و ییلاقات الند را به یک‌دیگر وصل می‌کند.
مرتفع‌‌ترین نقطه این منطقه قله کوه سولوز و پیرعنبر با ارتفاع 2643 متر محسوب می‌شود.
برخی از گونه‌های جانوری ساکن در منطقه شامل کل و بز، قوچ و میش ارمنی، گرگ، گربه وحشی، گراز، خرس، خرگوش، انواع کبک، انواع پرندگان شکاری و لاشخورها می‌شود.
آرامگاه شمس تبریزی: آذربایجان غربی، خوی، محله امامزاده، بلوار شمس تبریزی
کلیسای سورپ سرکیس:آذربایجان غربی، خوی، میدان قمسال، محله امامزاده
موزه خوی:آذربایجان غربی،خوی، خیابان امام، کوچه نورالله خان
منطقه شکار ممنوع زرآباد: آذربایجان غربی، خوی، بخش صفائیه
