آبشار زمرد در جنگل حویق ,در نزدیکی روستایی به همین نام قرار دارد.

آبشار زمرد به آبشار دوقلو شهرت دارد و دلیل آن نیز وجود دو آبشاری است که در کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند. آبشار سمت چپ کوچک و پلکانی است؛ دو پله به ارتفاع‌های 4 و 8 متر دارد و جریان آب کمتری از آن عبور می‌کند. آب‌های این آبشار پس از طی مسافت چند متری به درون حوضچه‌ای نسبتا بزرگ در پایین می‌ریزند. آبشار دوم که در کناره سمت راست قرار دارد و ارتفاع آن به حدود 15 متر می رسد, نسبت به آبشار دیگر خروشان‌تر و پرآب‌تر است.

اگر بتوانید به بالاتر از آبشار زمرد بروید، می‌توانید چندین آبشار کوچک دیگر را در مسیر رودخانه مشاهده کنید.

آب‌های جاری در آبشار زمرد، خنک هستند و زیستگاه بسیار مناسبی برای ماهی‌های قزل‎‌آلا محسوب می‌شوند.در اطراف آبشار زمرد نیز جنگل‌های هیرکانی قرار دارند. در میان جنگل می‌توان درختانی مانند بلوط، آکاسیا،‌ گلابی، شمشاد، انار،ارجنگ، آلوچه، گردو و گونه‌های مختلف دیگر را مشاهده کرد.

ییلاق سوباتان (سووتون) در 22 کیلومتری شهر لیسار و 36 کیلومتری شهر تالش واقع شده است.

این ییلاق از شمال به رودخانه لیسار، از شرق به جنگل‌های تالش، از جنوب به ییلاق‌های آسبومار جوکندان و از غرب به دریاچه نئور منتهی می‌شود.

سوباتان در ارتفاع 1900 تا 2500 متری از سطح دریا قرار گرفته و به همین دلیل، زمستان‌هایی بسیار سرد دارد .این روستا به دشت‌های شقایقش نیز شهرت دارد.

سو در زبان تالشی به معنی گلپر و وتون به معنی روییدن است و از آنجا که گلپر در قسمت‌های مختلف این ییلاق می‌روید، نام آن را سووتون گذاشته‌اند که به مرور زمان به سوباتان تغییر کرده است.

منطقه ییلاقی سوباتان، برق و گاز ندارد و همچنان صدها خانوار دامدار و عشایر به‌شکل سنتی در سیاه چادرها و خانه‌های گاه‌گلی و چوبی زندگی می‌کنند.

دریاچه سراگاه در دهستان ساحلی جوکندان، روستای سراگاه و در 10 کیلومتری شمال غرب تالش واقع شده است.

این دریاچه در حقیقت آبگیری کوچک است که در استان گیلان و استان مازندران نمونه‌های مشابه آن زیاد وجود دارد. مردم محلی به این آبگیر سد خاکی می‌گویند و به‌دلیل حضور گردشگران و استقبال مسافران به دریاچه‌ سراگاه معروف شده است. این دریاچه متعلق به مردمان روستا است که در آن به پرورش ماهی می‌پردازند و از منابع درآمدی آن‌ها محسوب می‌شود.

منطقه ییلاقی دوخاله کوه از جاذبه های گردشگری شهرستان  تالش به ‌شمار می‌رود که در فاصله کمی از این شهر قرار گرفته است.

آبشار ورزان (آبشار ورازاندر ) با ارتفاع بیش از 100 متر, در روستای ورزان، در ضلع شمال غربی سوباتان واقع شده  و از منطقه ییلاقی سوباتان حدود 4 کیلومتر فاصله دارد. آب رودخانه ورزان یکی از شاخه‌های اصلی رودخانه لیسار محسوب می‌شود و از چشمه‌های بالا دستی ییلاق سر چشمه می‌گیرد.

پارک جنگلی سیاهداران ( بام تالش) در 4 کیلومتری جنوب غربی شهرستان تالش در روستایی به همین نام قرار دارد.

علت نامگذاری سیاهداران به این نام وجود درختان سیاه آزاد و بلوط با تراکم بسیار بالا در گذشته بوده به طوریکه مانع ورود گردشگران به داخل آن می شده است.

سورتمه سواری و تماشای آهوها و گوزن ها از تفریحات پارک جنگلی سیاهداران است.

ییلاق شکردشت تالش در مرکز کوه‌های تالش، در 29 کیلومتری شهر تالش، 130 کیلومتری شهر رشت و حد فاصل استان‌های گیلان و اردبیل واقع شده و در نزدیکی ییلاق‌ معروف سوباتان قرار دارد.

از این منطقه در گذشته به‌عنوان ییلاق پادشاهان استفاده می‌شد و با توجه به حاصلخیزی خاک و آب‌وهوای مطبوع، برای پرورش محصولات مناسب بوده است و به همین دلیل به آن شکردشت می‌گویند. این منطقه در زمان‌های دور زیر سطح دریا قرار داشت و به مرور که دریا عقب‌نشینی کرد، کوهستان و جلگه سرسبز تالش به وجود آمدند و سکونتگاه‌ها از کوهستان به‌ طرف جلگه‌ منتقل شدند.

از ویژگی‌های شکردشت، نزدیکی به جنگل, کلبه های زیبا و وجود دشت‌های شقایق است که این منطقه را به منطقه ای زیبا و بی نظیر تبدیل کرده است.

 قلعه سلسال قلعه‌ای بر فراز کوه در روستای قلعه بین در 1 کیلومتری لیسار است .بنای اولیه قلعه در دوران ساسانیان و قبل از اسلام بوده‌ ولی دوران اوج استفاده از آن در دوره ظهور اسماعیلیه بوده‌ است. آخرین بازسازی قلعه مربوط به اوایل دوران صفوی است.

قلعه سلسال  بر روی صخره ای در ابعاد 40 در 50 متر مربع ساخته شده و داری دو قسمت خارجی و داخلی است.

قسمت داخلی قلعه شامل ارگ قلعه، اقامتگاه فرمانروای وقت، آب انبار، جایگاه نگهبانی، سرویس‌های بهداشتی، شبکه آب‌رسانی و درگاه اصلی آن است.

رودخانه کرگان رود دارای سه سرشاخه اصلی با نام‌های آق اولر، وزنه سر و رزه چای است. شاخه‌های اصلی و میانی رود از ارتفاع 3000 متری کوه‌های تالش، در امتداد البرز غربی سرچشمه می‌گیرند و در ارتفاع 350 متری، به شاخه شمالی می‌پیوندند.

شاخه اصلی رودخانه 42.5 کیلومتر طول دارد و متوسط آب‌دهی سالانه آن حدود 8 متر مکعب در ثانیه تعیین شده است.

این رود پس از عبور از میان شهر تالش ,در روستای قروق به دریای خزر می‌ریزد.

رودخانه کرگان رود زیستگاه انواع ماهی از جمله ماهی سفید و ماهی آزاد است.

روستای مریان از توابع بخش مرکزی شهرستان تالش است که در 37 کیلومتری شمال غربی هشتپر و 143 کیلومتری رشت قرار دارد.

مریان روستایی کوهپایه‌‏ای است که 1080  متر از سطح دریا ارتفاع دارد و آب و هوای آن در زمستان‏‌ها سرد و در تابستان‏‌ها معتدل است.

روستای مریان در میان گردشگران با جنگل‌های انبوه و طبیعت کم‌نظیرش شناخته می‌شود.

منطقه حفاظت شده لیسار از مناطق گردشگری تالش در شمال شهرستان است.

از گونه‌های شاخص گیاهی منطقه می‌توان به شیردار، راش، ممرز، پلت، افرا، لرگ، توسکا، شب خسب، صنوبر ,درختچه‌های انار وحشی، گوجه جنگلی و تمشک، لیلکی و گونه‌های علفی همیشک، شبدر، گزنه، نی، لویی و… اشاره کرد.

منطقه طیف وسیعی از جانوران مانند مرال، شوکا، خرس، پلنگ، گربه وحشی، سیاهگوش، کل و بز، قوچ و میش، گرگ، روباه ,کبک، کبک دری، انواع شکاریان و … را در خود جای داده است.

تپه تول 1 مربوط به دوران پیش از تاریخ ایران باستان تا دوران‌های تاریخی پس از اسلام ,در شهرستان تالش,روستای تول واقع شده است.

این اثر در تاریخ 11 شهریور 1382 به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

 تپه تول 2 نیز مربوط به دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در تاریخ 16 شهریور 1383 به‌ عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

حمام قدیمی آق اولر در روستای آق اولر واقع شده و بعد از حمام مریان قرار دارد.

این حمام توسط سازمان میراث فرهنگی بازسازی شده است.

کاخ‌های قشلاقی و ییلاقی نصرالله خان (معروف به سردار امجد) در روستای آق اولر قرار دارند.

کاخ زمستانی نصرت اله خان سردار امجد از مهم‌ترین بناهای حکومتی گیلان در شهر تالش است.