مدرسه چهارباغ که در گذشته آن را مدرسه سلطانی و مدرسه مادر شاه نیز مینامیدند، در زمان سلطنت شاه سلطان حسین، آخرین پادشاه حکومت صفوی احداث شد .
مدرسه چهارباغ از لحاظ کاشیکاری دارای اهمیت ویژهای است و انواع مختلف کاشی کاری مانند کاشی هفترنگ، معرق، گره چینی، پیلی و معقلی را در خود جای داده است .همچنین درختان کهنسال چنار و جوی آبی که در میان آن جریان دارد، جلوه بینظیری به زیباییهای معماری این بنا داده است.
مدرسه چهارباغ، دارای چهار ایوان است و بخش داخلی مدرسه شامل هشتی و درب ورودی، حیاط داخلی و اتاق ها که به نام حجره شناخته می شوند، گنبد و مناره می باشد. این ایوان ها و حجره ها رو به باغی قرار گرفته اند که جویباری به نام نهر فرشادی که شعبه ای از زاینده رود است از میان آن می گذرد.
حجره ها که در دو طبقه ساخته شده اند به صورت هفده طاق نمای دو طبقه آجری نمایان می شوند و مکانی برای اسکان طلاب می باشد .ضلع شرقی مدرسه دارای شبستان مسقفی است که دارای سه محراب می باشد و محل عبادت و مباحث طلاب است.
مدرسه چهارباغ دارای گنبدی می باشد که از نظر کارشناسان میراث فرهنگی از نظر کاشی کاری بعد از گنبد مسجد شیخ لطف الله اصفهان، قرار می گیرد. نمای بیرونی مدرسه دارای سردر بلندی است که با کاشی های رنگین همراه با نقش و نگارها و خطوط اسلیمی تزیین شده است.
درب ورودی مدرسه با طلا و نقره همراه با خطوط نستعیق از اشعاری می باشد که حکایت از یکی از هنرهای اصفهان یعنی قلمزنی و زرگری دارد.
محراب و پلکان 12 پله ای تمام مرمر مدرسه حکایت از هنر حجاری آن دوران می کند که تا به امروز باقی مانده است.
اصفهان_خیابان چهارباغ عباسی